Emil Bohn

(1839-1909)

Organista, dyrygent, kompozytor.

W latach 1858-62 studiował filologię klasyczną i orientalną na Uniwersytecie Wrocławskim.
Studia muzyczne odbył u J. Schäfera (teoria) i E. Baumgarta (organy). Od 1868 organista w Kościele św. Krzyża. Założyciel Bohnscher Gesangverain (1882), dyrygent Koncertów Historycznych (1881-1909). W 1887 zatrudniony w Akademisches Institut für Kirchenmusik (od 1895 na stanowisku profesorskim). Recenzent „Breslauer Zeitung” (1884-1909). Członek towarzystwa muzycznego w Amsterdamie (1892), Florencji (1887) i Rzymie (1891). Kompozytor pieśni solowych i chóralnych. Redaktor dzieł F. Chopina wydanych przez wrocławską oficynę A. Fiedlera.

Doktor h.c. UWr (1884)

Ważniejsze publikacje: Bibliographie der Musikdruckwerke bis 1700 (1883), Die Musikalischen Handschriften des XVI und XVII Jahrhunderts in der Stadtbibliothek zu Breslau (1890), Hundert historische Conzerte in Breslau.