Profesorowie po 1945 r.

Edmund Bulanda

(1882-1951)

Archeolog.

Studia na UJ (1903-1907), doktorat (1908), habilitacja z archeologii klasycznej (1913).
W latach 1907-1913 odbył szereg naukowych podróży (Wiedeń, Berlin, Monachium, Florencja, Rzym, Sycylia, Grecja i Azja Mniejsza pracując w tamtejszych muzeach i uczestnicząc w pracach wykopaliskowych (m.in. Efez i Elida).
Od 1916 profesura na Uniwersytecie we Lwowie. Dwukrotnie wybierany dziekanem Wydziału Humanistycznego. Od 25 lutego 1938 piastował godność Rektora UJK. Podczas okupacji organizował tajne nauczanie (1941-44).
Po wojnie osiadł we Wrocławiu. Od maja 1946 do 1951 kierownik katedry Archeologii Klasycznej UWr.
Zajmował się grecką rzeźbą antyczną, uzbrojeniem antycznym i dziejami Etrusków. Opublikował ponad 50 prac naukowych w wielu językach.
Był prezesem Polskiego Towarzystwa Archeologicznego, członkiem Towarzystwa Naukowego we Lwowie i Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego.

Autor m.in.: O wazach greckich (1910), Etruria i Etruskowie (1934)