Multimedialna BAZA DANYCH

Dzieje Uniwersytetu > Profesorowie po 1945 r. > Steinhaus

Steinhaus
7f06d-steinhaus.jpg

Profesorowie po 1945 r.

Hugo Steinhaus

(1887-1972)

Matematyk, profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1918) i Uniwersytetu Wrocławskiego.
Współtwórca lwowskiej szkoły analizy funkcjonalnej oraz wrocławskiej szkoły teorii prawdopodobieństwa i zastosowań matematyki. Odkrywca talentu S. Banacha.

Urodzony w Jaśle 14 I 1887, rozpoczął w 1905 studia na UJK. W 1906 przeniósł się do Getyngi.
W czasie I wojny światowej służył w artylerii legionów.
Podczas II wojny światowej ukrywał się w Berdychowie k. Stroż pod przybranym nazwiskiem G. Krochmalny, zajmował się też tajnym nauczaniem.
Jesienią 1945  przybył do Wrocławia, gdzie stał się jednym z twórców wrocławskiego środowiska naukowego. Organizator i pierwszy dziekan Wydziału Mat.-Fiz.-Chem. Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu.
Członek PAU od 1945 i członek rzeczywisty PAN od chwili założenia. Doktor h.c.: AM we Wrocławiu (1961), UW (1961), UAM (1963), UWr (1965).

We Wrocławiu założył 2 czasopisma matematyczne: „Colloqium Mathematicum” (1947) oraz „Zastosowania Matematyki” (1953, później „Applicationes Mathematicae”).
Dorobek naukowy to 255 publikacji dotyczących: analizy matematycznej, analizy funkcjonalnej, teorii prawdopodobieństwa, teorii gier oraz zastosowań matematyki.

Był oryginalnym popularyzatorem matematyki, jego książki „Kalejdoskop matematyczny” oraz „Sto zadań” doczekały się wielu wydań i przekładów na języki obce. Celność i zwięzłość cechują liczne aforyzmy, kalambury i dowcipy.
Wykształcił kilka pokoleń matematyków, którzy zajmowali najwyższe pozycje naukowe w kraju i za granicą.

Zobacz również: