Profesorowie po 1945 r.

Kazimierz Maślankiewicz

(1902-1981)

Mineralolog, petrograf i gemmolog.

Student krakowskich uczelni (AGH i UJ). Praca na UJ i w Urzędzie Probierczym w Krakowie (naczelnik). Uczestnik tajnego nauczania. Po wojnie organizator służby probierczej w Polsce.
Od 1946 we Wrocławiu. Twórca i do 1972 kierownik Zakładu Mineralogii i Petrografii UWr (jednocześnie 1955-66 kierownik katedry Chemii Nieorganicznej i Analitycznej AM w Krakowie), 1963-67 dyrektor Instytutu Nauk Geologicznych, 1966-69 prorektor UWr.
Redaktor naczelny czasopisma "Wszechświat" (1956-75), prezes Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika (1962-79), prezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Geologicznego (1965-1967), sekretarz generalny Międzynarodowej Komisji Historii Nauk Geologicznych (1969-72), redaktor "Prac Geologiczno-Mineralogicznych" Uniwersytetu wrocławskiego 1969-1975
Twórca wrocławskiego ośrodka gemmologii i Muzeum Mineralogicznego UWr, noszącego dziś jego imię.

Posiadane odznaczenia: Złoty Krzyż Zasługi (1939), Medal X-lecia PRL (1955), Krzyż Kawalerski OOP (1964), Złota Odznaka UWr, Odznaka 100-lecia Państwa Polskiego, Złota Odznaka Zasłużony dla Dolnego Śląska.

Autor podręczników akademickich i wielu książek popularnonaukowych, m.in. Wstęp do nauki o skałach (1954), Mineralogia szczegółowa (1958), Kamienie szlachetne (1960), Z dziejów górnictwa solnego w Polsce (1965), Surowce chemiczne (1966), Wulkany i człowiek (1976).