Multimedialna BAZA DANYCH

Dzieje Uniwersytetu > Profesorowie po 1945 r. > Pietraszko

Pietraszko
4ab67-pietraszko_stanislaw.jpg

Profesorowie po 1945 r.

Stanisław Pietraszko

(1928-2010)

Filolog, kulturoznawca

Absolwent UWr (1951), uczeń prof. Tadeusza Mikulskiego, pod którego kierunkiem przygotował rozprawę doktorską – krytyczne wydanie „Sztuki poetyckiej” Franciszka Ksawerego Dmochowskiego (1956). Habilitacja również dotyczyła problematyki oświeceniowej – „Doktryna literacka polskiego klasycyzmu” (1966).
Wraz z badaniami literaturoznawczymi  rozwijał zainteresowania problematyką kultury. W latach 60. rozpoczął prace badawcze nad współczesną kulturą oraz tworzył koncepcję odrębnych studiów kulturoznawczych. Narodziła się ona w dyskusjach Konserwatorium Kultury Współczesnej w ówczesnej Katedrze Historii Literatury Polskiej, następnie w Międzywydziałowym Studium Kulturalno-Oświatowym (1966). W 1972 przeobraziło się ono w Międzywydziałowe Studium Kultury Współczesnej i przyjęło na eksperymentalne w skali kraju studia kulturoznawcze pierwszych chętnych.
Kierował wrocławskim kulturoznawstwem przed 26 lat, tytuł profesorski otrzymał już jako Dyrektor  Instytutu Kulturoznawstwa w 1994.
Redaktor serii „Prace kulturoznawcze”, ukazujące się w jej ramach tomy zawierały projekt i rozwinięcie kulturoznawczej teorii kultury. Podstawowe założenia swojej koncepcji przedstawił w „Studiach o kulturze”. Przyczynił się do oficjalnego uznania nowej dyscypliny i do powstania jej instytucjonalnego zaplecza.
Współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, które ukonstytuowało się we Wrocławiu podczas pierwszego ogólnopolskiego zjazdu kulturoznawców (2000).

Zobacz również: